Een pleegzorgfeuilleton in 15 afleveringen 1. Hoe het begon Eerst kenden we elkaar nog niet zo goed, Ka & Pa, Dartel en ik. Toen gingen we samen voor vier kinderen zorgen: de jongen Bink, de tweelingzussen Egel en Glans, en nog een jongen, Zeuntje. Ooit was ik lid van dezelfde studentenvereniging als hun moeder, Aimée. Toen ze met een studiegenoot trouwde, verloor ik haar uit het oog. Af en toe hoorde ik nog wel wat over haar. Haar man zou na de geboorte van hun eerste kind ziekelijk jaloers zijn geworden; er was spra-ke van zware mishandelingen. Ik hoorde het allemaal via via; het fijne wist ik er niet van. Later liep ik Aimée weer tegen het lijf, in de stad waar ik voor mijn werk was gaan wonen. Na allerlei omzwervingen was ze hier kort geleden met haar kinderen onder een schuilnaam op een geheim adres beland. Ze schrok toen ze me zag. Ze was al jaren op de vlucht voor haar, inmiddels voormalige, man. De verhalen over zijn gewelddadigheid bleken waar te zijn. In het begin had ze zelf nauwelijks kunnen geloven wat haar overkwam en jarenlang had ze geprobeerd met therapieën het tij te keren. Er waren goede periodes geweest, en een paar keer waren die bezegeld met een nieuwe zwangerschap. Maar daarna ging het steeds weer, en verder, bergafwaarts. Uiteindelijk was Aimée met de vier kinderen vertrokken. Voor de geestelijke gezondheid van haar ex was dat de genadeklap. Als een bezetene was hij haar na gaan jagen. Vandaar de geheime adressen. Haar voorlaatste schuilplaats was op mysterieuze wijze in vlammen opgegaan. Er werden bewijzen van brandstichting gevonden, maar geen concrete aanwijzingen die in de richting van haar ex wezen. Weer was ze met de kinderen naar een andere stad vertrokken. Om nu iedere kans op ontdekking uit te sluiten, had ze alle contacten met haar oude kennissenkring verbroken. Om de rest van dit artikel te lezen dient u zich in te loggen of te registreren.